De Vlaamse wielerhoogmis komt er weer aan: Vlaanderens Mooiste, oftewel de Ronde van Vlaanderen. Deze iconische wielerklassieker, die voor 7 april 2019 op de rol staat, belooft weer een mythisch spektakel te worden. We kijken bij Online Casino Gids terug, maar blikken ook vooruit: met de favorieten voor de 103de editie van de Ronde van Vlaanderen, zodat je deze kennis wellicht kunt verzilveren. Bijvoorbeeld door te wedden op sport.
“De Ronde is ons belangrijkste exportproduct”. Was getekend Michel Wuyts. De Belgische wielercommentator onderschrijft daarmee de internationale allure van Vlaanderens Mooiste. De Ronde van Vlaanderen is sinds 1913 namelijk uitgegroeid tot een wielermonument van bijna mythische proporties, waarin zowel lokale favorieten als buitenlandse kleppers graag een hoofdrol vertolken. Al was het maar vanwege de ongeëvenaarde ambiance van de wielerhoogmis in het knotsgekke Vlaanderen. “De Ronde van Vlaanderen is anders dan alle andere wedstrijden”, aldus oud-winnaar Fabian Cancellara tegenover Rouleur. “Op die dag staat het hele land stil. Het is een andere dimensie.”
Volgens de geestelijk vader van de Ronde en de ‘peetvader van het Vlaamse cyclisme’ Karel ‘Koarle’ Wijnendaele, was ‘zijn’ koers vanaf het begin een groot succes bij de fiere Vlamingen. De journalist van De Sportwereld repte tijdens de eerste uitgave in 1913, 330 kilometer van de fietszaak van Frans Demeunynck aan de Rooigemlaan in Gent tot de houten wielerpiste in Mariakerke, van ‘een echte menschenzee’ aan de start en veel volk in de dorpjes van de Ronde. Hoewel dat volgens Herman Chevrolet, auteur van het boek De Flandriens, lichtelijk overdreven is, was de Vlaamse wielermythe geboren. Het eerste hoofdstuk van een mythisch wielerepos waar door de jaren heen nog heel wat memorabele pagina’s aan zouden worden toegevoegd.
Wat in 1913 begon als promotiestunt voor De Sportwereld en een boost voor het Vlaamse wielrennen is anno nu een internationale topkoers. De Ronde van Vlaanderen behoort namelijk tot één van de vijf wielermonumenten. Wie zondag de koers kleurt, maakt voor altijd deel uit van de rijke geschiedenis van de Vlaamse Hoogmis. En de gelukkige ziel die de bloemen pakt, zal voor altijd door het leven gaan als een échte Flandrien.
Wie denkt aan Vlaanderens Mooiste denkt automatisch aan stevige kasseistroken, snedige hellingen en flink wat kilometers. Zo ook in de 103e editie van de Ronde van Vlaanderen, waarin de coureurs tussen Antwerpen en Oudenaarde vijf kasseistroken, zeventien hellingen en 270 kilometer moeten verteren.
Daarmee heeft de organisatie het parcours, in vergelijking met 2018, lichtelijk op de schop genomen. Er is namelijk wat geschoven met de lastige puisten die het wielergilde tegenkomt. Zo is de Edelare als derde helling van de dag vervangen door de Ladeuze (een pittige klim van 1000 meter aan een maximum stijgingspercentage van 16%) en is ook de Pottelberg verdwenen. Na de mythische Muur van Geraardsbergen zet het peloton via Brakel dan ook koers richting de Kanarieberg in plaats van een rechte lijn – via de Pottelberg – naar diezelfde heuvel. De Ronde van Vlaanderen 2019 telt zodoende dus één helling minder dan in 2018.
De finale zelf blijft echter ongemoeid. Deze begint zodra op 55 kilometer van de meet voor de tweede maal de Oude Kwaremont (2,2 kilometer met stijgingspercentages tot 12%) moet worden bedwongen. Deze klim is gevreesd om zijn scheefliggende kasseien. Vervolgens is het de beurt aan de Paterberg, een 360 kilometer lange klim met stijgingspercentages die oplopen tot boven de twintig procent. Wat volgt op 45 kilometer van de streep is die vreselijke Koppenberg, waar al menig prof door het stijgingspercentage tot 22% van de fiets moest. Daarna moeten de coureurs afrekenen met de kasseien in de Mariaborrestraat, de Steenbeekdries, de Taaienberg, de Kruisberg/Hotond en de laatste keer het iconische tweeluik Oude Kwaremont-Paterberg. Na de laatste helling is het nog dertien kilometer naar de meet in Oudenaarde, waar Niki Terpstra in 2018 het zegegebaar mocht maken.
Heuvels Ronde van Vlaanderen 2019:
De 103de editie van de Vlaamse wielerhoogmis belooft een 'schone koers' te worden, om het in goed Vlaams te zeggen. Zo denkt ook titelverdediger Niki Terpstra, in gesprek met Sporza: "Het wordt spektakel zondag. De top is breed, omdat er jonge renners in het voorjaar zijn bijgekomen. En de oudere generatie staat er ook nog altijd." We hebben de absolute topfavorieten voor de Ronde van Vlaanderen 2019 eens op een rijtje gezet:
Niet titelverdediger Niki Terpstra, maar alleskunner Mathieu van der Poel lijkt op voorhand de Nederlandse troef voor de Ronde. De 24-jarige zoon van oud-winnaar Adri toonde zich in zijn allereerste echte klassieker op de Belgische wegen (Gent-Wevelgem) de gehele dag in het offensief en werd knap vierde. Enkele dagen later was het zelfs direct raak: hij won op knappe wijze Dwars door Vlaanderen.
Volgens Raymond Poulidor, de beroemde grootvader van het multitalent, biedt dat volop kansen voor de Ronde van Vlaanderen. “De Ronde is natuurlijk niet zomaar een koers”, aldus Poupou in Het Laatste Nieuws. “Belgen en Nederlanders bouwen er hun carrière op uit. Maar hij mag zeker hopen. Hij heeft nu toch al in een paar Vlaamse koersen ervaring opgedaan.”
Zelf ziet Van der Poel zich echter niet als topfavoriet. “Sagan heeft laten zien in goede orde te zijn. Stybar en Van Aert zijn ook topfavoriet. Ik weet niet of ik zelf nu al drie sterren verdien”, aldus de hoofdpersoon in het Belgische tv-programma Vive Le Vélo. “Maar ze zeggen altijd dat degenen die starten ook kunnen winnen, he.”
Het collectief is altijd sterker dan het individu. Iets dat Deceuninck-QuickStep, het ‘wolfpack van Patrick Lefevere’, in vrijwel elke voorjaarsklassieker dit seizoen laat zien. En vaak gaat dat middels een inmiddels beproefd recept: het creeren van een overtalsituatie in volle finale, om vervolgens te kunnen spelen met meerdere troeven.
De joker van dienst is op de Belgische wegen vaak een en dezelfde: Zdenek Stybar. Hij won al de Omloop het Volk en recentelijk ook de E3 BinckBank Classic. Verwacht wordt dat hij ook in de Ronde van Vlaanderen weer als troefkaart zal worden gebruikt en dat Bob Jungels, Philippe Gilbert en Yves Lampaert worden uitgespeeld als bliksemafleiders. En als die tactiek uitpakt zoals het zo vaak heeft gedaan in dit (nog) prille seizoen, dan staat Stybar op zondag in Oudenaarde met de bloemen te zwaaien.
“Het is mooiste wedstrijd van het jaar. Een wedstrijd waar je als Belg nog meer naar uitkijkt dan andere wedstrijden.” Was getekend Wout van Aert, in een vraaggesprek met de NOS aan de vooravond van de editie van 2018. Het moge duidelijk zijn: het monstertalent is extra ambitieus voor een glansrol in zijn droomkoers. Vorig jaar kleurde Van Aert als debutant de koers en werd knap negende, maar nu wil hij meer.
En waarom ook niet? De oud-wereldkampioen veldrijden schurkt al het hele voorjaar tegen een grote klassiekerzege aan. Zo werd hij 13e in de Omloop Het Volk, 3e in de Strade Bianche, 6e in La Primavera en 2e in de E3-Harelbeke. Bovendien was hij, samen met Zdenek Stybar, wellicht wel de sterkste man in Gent-Wevelgem. Het gemak waarmee hij samen met de Tsjech op de Kemmelberg wegreed van de rest was immers indrukwekkend. Een glansrol in de ‘hoogmis van het wielrennen’ lijkt ons dan ook een logisch vervolg.
Oliver Naesen zal nog weleens badend in het zweet wakker worden van de Ronde van Vlaanderen van 2017. Door een valpartij op de Oude Kwarremont (zie video) zag hij namelijk zijn droom, het winnen van Vlaanderens Mooiste, in rook opgaan. “Het was mijn beste dag op de fiets. Die valpartij in de Ronde was een heel pijnlijk moment en ik word daar nog dagelijks of wekelijks aan herinnerd”, stelde hij nadien in gesprek met Sporza. “Dat wil ik nog wel rechtzetten, sowieso.”
Misschien dat de 28-jarige Belg dit jaar succesvol op herhaling kan. Qua vormpeil zit het in ieder geval goed, zo bleek wel recentelijk in Milaan-San Remo waarin hij knap als tweede eindigde. De benen van 2017 lijken dus weer terug. Nu is het alleen zaak om recht te blijven en in de finale de juiste beslissingen te maken, iets waar het nog weleens aan schort bij de sympathieke Vlaming.
Update: Naesen kwakkelt in de aanloop naar zijn droomkoers met ziekte (bronchitis). Het is dus de vraag in wat voor conditie hij daadwerkelijk aan het vertrek verschijnt.
Na afloop van Gent-Wevelgem was Greg van Avermaet duidelijk tegenover Wielerflits: "Wout van Aert en Zdenek Stybar steken er bovenuit". Vervolgens haastte hij zich om zichzelf net onder dat duo als de derde topfavoriet voor zondag naar voren te schuiven. Een ferme uitspraak, aangezien hij sinds het seizoen 2018 geen enkele grote klassiekerzege meer wist te behalen. Ook dit seizoen was het tot dusverre vooral ‘net niet’: hij werd tweede in de Omloop Het Nieuwsblad en derde in de E3-prijs.
Vanwaar dan toch dat vertrouwen in eigen kunnen en beterschap in de Ronde? Simpel: de olympisch kampioen van Rio laat bij vlagen zien dat hij in de juiste vorm steekt. Neem bijvoorbeeld de manier waarop hij in de E3 op de Tiegemberg al zijn rivalen pijnigde. Als hij iets dergelijks zondag weet te realiseren in de beslissende heuvelzone, dan kan het zomaar kassa zijn voor Golden Greg.
Hoewel Peter Sagan dit seizoen nog allerminst heeft weten te overtuigen, zijn zegeteller staat pas op één (een rit in de Tour Down Under), komen we zijn naam toch veelvuldig tegen op allerlei lijstjes. Dat heeft niet alleen te maken met het feit dat de flamboyante Slowaak weet wat het is om te winnen (remember 2016), maar ook vanwege het feit dat hij er (bijna) altijd staat als het écht moet. Zijn drie wereldtitels (2015, 2016, 2017) tonen dat als geen ander.
Toch zal de Slowaakse alleskunner zondag echt héél veel beter voor de dag moeten komen dan hij in de afgelopen periode heeft gedaan. Sagan lijkt namelijk toch wat minder dan de afgelopen jaren. Zo liet hij zich amateuristisch ringeloren in de eindsprint in Milaan – San Remo (4e) en kwam hij er niet aan te pas in de E3-prijs (17e) en Gent-Wevelgem (32e). Vooral de Belgische heuvels lijkt hij maar lastig te kunnen verteren. Volgt de wederopstanding tijdens de Vlaamse koers van het jaar?
“Ik heb de Ronde altijd van ver weg gezien. Het is een moeilijke koers om te winnen, maar na 39 jaar heb ik toch besloten om ervoor te gaan. Het is misschien een beetje laat, maar wel een goed moment om het te doen. Zeker nu ik de regenboogtrui draag.” In de Spaanse krant AS klinkt Alejandro Valverde strijdbaar aan de vooravond van zijn eerste deelname aan Vlaanderens Mooiste.
En ondanks het feit dat hij nog nooit heeft meegedaan om de knikkers, wil hij zondag de Vlaamse wielerhoogmis kleur geven: “Ik wil nooit opgemerkt koersen. Dat kan ik niet. Tot de dag dat ik stop, zal ik altijd rijden voor de zege.” Vlak de wereldkampioen dus niet uit voor een enorme stunt, want als iemand het kan dan is het wel El Imbatido – de onverslaanbare.
Uiteraard zijn er ook heel wat coureurs die kunnen verrassen tijdens de Vlaamse wielerhoogmis. Wat te denken bijvoorbeeld van:
Mocht je nu weten wie zondag in Oudenaarde met de bloemen staat, dan kun je deze kennis verzilveren met een sportweddenschap - bijvoorbeeld bij de Toto. Het maakt de Ronde niet alleen spannender, maar ook winstgevend. Niet verkeerd, toch?
Onlinecasinogids.com is een gids en maakt geen deel uit van enig gokspel.